زمین شناسی منطقه جرقویه
عباس صادقی (حسین علی نبات)
در اوایل دوره ی مزوزوئیک پیشروی های عمومی دریاها در تمام نقاط جهان وجود داشته و کشور ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده است و مناطقی از اصفهان نیز به زیر آب فرو می رود که در بخش شرقی استان اصفهان حوزه ی زاینده رود از آب خارج شده و به صورت دریایی کم عمق با شرایط کولایی و دولومیت ساز تبدیل گردیده است.
منطقه جرقویه جزئی از این دریای کم عمق بوده و تنوع جانداران که در این دریا وجود داشته ، شرایط بسیار مناسبی را برای تشکیل سنگواره و فسیل شدن جانوران بی مهره فراهم آورده است. عموماً محیط این دریا برای فسیل شدن به علت کم عمق بودن آب و جانورانی که بیشتر در کف بستر دریا تجمع کرده و به علت ته نشست سریع رسوبات حفاظت از موجودات از عوامل تجزیه کننده و اکسیژن بهشتی از انواع فسیل نرم تنان را فراهم آورده است . شاید رسوبات سرشار از نمک و گچ که هر دو نماینده ی آثار دریاهای قدیم می باشند و به صورت لایه ای سطح این منطقه را پوشانده است خود به تنهایی گواه مستندی برای گذشته ی منطقه جرقویه علیا باشد ولی پیدا شدن فسیل های متعدد خانواده نرم تنان اعم از دو کفه ای ها ، حلزون ،سرپایان ،اسفنج ها و کیسه تنان در کوه های چاه جاجی ، گله تنگ ، کوه سفید مالواجرد ، کوتوره و منطقه ی اله آباد و سیاهه کوه رامشه خود بزرگترین شاهد و گواهی مستدل بر این ادعا می باشد که منطقه ی جرقویه در گذشته های دور زمین شناسی خود دریایی کم عمق و گرم بوده که زندگی جانوران دریایی در آن بیداد می کرد.
وبلاگ: نظر به اینکه مراجعه کنندگان ، از قشرهای مختلف هستند جا داشت اصطلاحاتی مانند دوره ی مزوزوئیک توضیح داده می شد.
